Ο Αδάμ Τσαρούχης είναι ένας Jazz-pop ερμηνευτής. Η πρώτη του επαφή με την μουσική ξεκίνησε ήδη από την παιδική του ηλικία λόγω του τραγουδιστή πατέρα του.
Μας συστήθηκε με τις διασκευές των τραγουδιών “Μία αγάπη για το καλοκαίρι”* και “Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα”** δίνοντας τη δική του ξεχωριστή ερμηνευτική πινελιά.
Ακολούθησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος με την επονομασία “Σαν ταινία” που κυκλοφόρησε από την inrealtime Records, ένας συνδυασμός της δεκαετίας του ’50 & ’60 με το σήμερα. Η μοντέρνα οπτική δεν λείπει από τον δίσκο τόσο ερμηνευτικά όσο και μουσικά.
Με αφορμή την κυκλοφορία του τραγουδιού “Ρετρό”*** που συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο του, αλλά και τη σεμνή του παρουσία στην μουσική σκηνή, μιλήσαμε μαζί του για να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.
Φωτογραφία: Μαρία Πλούμπη
Πες μας λίγα λόγια για το ποιος είναι ο Αδάμ Τσαρούχης ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης;
Γεννήθηκα Αθήνα μένω στον Υμηττό. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ αυτό που κάνω .Νομίζω δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την μουσική και το τραγούδι. Αγαπώ τα ζώα και μου αρέσει να περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου με καλούς φίλους. Μου αρέσει να τραγουδάω ότι με συγκινεί. Σαν άνθρωπος είμαι αρκετά ντροπαλός θα έλεγα και νομίζω η απόφαση μου να ασχοληθώ με το τραγούδι ήταν για μένα τρόπος για να εκφραστώ και να το μειώσω.
Αναρωτιέμαι αν και προέρχεσαι από οικογένεια που υπήρχε η μουσική επιρροή από την γέννηση σου, πως εσύ αισθάνεσαι όταν αποφασίζεις να ασχοληθείς με την μουσική-τραγούδι, ποιες ήταν οι εσωτερικές δυσκολίες ή εμπόδια που έφερες στο μυαλό σου, πέρασε αρκετός χρόνος από την στιγμή που το είχες αποφασίσει μέχρι να το ανακοινώσεις στους γονείς σου;
Ο πατέρας μου είναι τραγουδιστής και μουσικός όποτε από πολύ μικρή ηλικία ήρθα σε επαφή με την μουσική. Υπήρξε εσωτερική δυσκολία να πω ότι θα ασχοληθώ με το τραγούδι γιατί σαν άνθρωπος είμαι πολύ ντροπαλός και δεν ήξερα πώς να το πω στην οικογένεια μου και ειδικά στον πατέρα μου που είναι επαγγελματίας . Φοβόμουν την κριτική του . Τελικά πήρα την απόφαση και το είπα στην ηλικία τον δώδεκα χρόνων περίπου όπου υπήρξε η προτροπή του να πάω στο ωδείο να παρακολουθήσω μαθήματα μουσικής και τραγουδιού.
Ο πατέρας σου τραγουδούσε παραδοσιακό-δημοτικό τραγούδι, εσύ ασχολείσαι με την αμιγώς jazz μουσική, μπορεί γενικά να υπήρχε επιρροή για την μουσική αλλά για το είδος που επέλεξες υπήρξε κάποιος που σε κατεύθυνε προς τα εκεί;
Ξεκίνησα να ακούω αρκετή ξένη ποπ μουσική σαν έφηβος. Ένα είδος που αγαπώ αρκετά και μεγάλωσα με αυτό , στην συνέχεια άρχισα να ακούω Soul και αργότερα ήρθε η Τζαζ μουσική. Δεν υπήρξε κάποιος για να με πάει προς τα εκεί . Η μουσική που κάνω δεν είναι αμιγώς τζαζ μουσική είναι ένα ποπ Τζαζ είδος , δηλαδή έχει και τις δύο μουσικές που ακούω . Και το επόμενο βήμα μου θα έχει πιο διαφορετικά ακούσματα.. Μου αρέσει τα τολμάω και να δοκιμάζω διάφορα πράγματα.
Αρκούν μόνο οι σπουδές για να είσαι καλός μουσικός ή τι σημαίνει καλός μουσικός για σένα;
Όχι μόνο οι σπουδές αλλά είναι σημαντικές . Το ταλέντο και η πολύ δουλειά είναι σίγουρα το πρώτον για μένα. Ο καλός τραγουδιστής ή μουσικός για μένα είναι αυτός που όταν ακούς να τραγουδάει η παίζει και ακούς την ψυχή του.
Μετράς ως σήμερα ένα προσωπικό δίσκο με την επονομασία “Σαν ταινία”, ποιες οι δυσκολίες στο να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου σε μια σχετικά μικρή αγορά, όπως είναι η Ελληνική;
Είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτόν τον δίσκο ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Το να κάνεις δισκογραφία αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί δεν καλύπτουν οι δισκογραφικές εταιρίες τα χρήματα για την παραγωγή ενός δίσκου. Και δεύτερον υπάρχει και η πειρατεία που το κάνει πολύ δύσκολο. Παρόλα αυτά είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να κάνω αυτή την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά.
Οι διασκευές είναι ένας τρόπος να συστήσεις εκ νέου το τραγούδι, ένας τρόπος να μην χαθεί ένα καλό τραγούδι; Ποιο το ρίσκο κάποιας διασκευής;
Οι διασκευές είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω τόσο δισκογραφικά όσο και στα live μου. Στον πρώτο μου δίσκο υπάρχουν δύο το ‘”Μια αγάπη για το καλοκαίρι” και το “Τι σήμερα, τι αύριο , τι τώρα’’. Ο λόγος που έκανα αυτές τις δύο διασκευές ήταν γιατί αγαπώ αυτά τα τραγούδια και γιατί μου ζητήθηκαν να κάνω δύο διασκευές για την Free Press Metropolis. Νομίζω όταν αποφασίζει ένας καλλιτέχνης να κάνει μια διασκευή ο λόγος είναι γιατί αγαπά αυτό το τραγούδι και γιατί θέλει να φέρει ένα φόρο τιμή στον δημιουργό. Το ρίσκο που παίρνεις είναι η σύγκριση .Και ότι αρκετός κόσμος είναι αρνητικός να ακούσει διαφορετικά ένα αγαπημένο του τραγούδι. Απλά εγώ βλέπω μια διασκευή σαν ένα άλλο τραγούδι . Και προσπαθώ να βρω την πρόθεση για την διασκευή.
Τα τραγούδια σου αποπνέουν μία πιο vintage ατμόσφαιρα, εσύ ο ίδιος στη ζωή σου είσαι τόσο ρετρό όσο τα τραγούδια σου;
Νομίζω τα τραγούδια μου έχουν μια Vintage αλλά και σύγχρονη αισθητική . Πράγμα που νομίζω έχω και εγώ σαν άνθρωπος. Μου αρέσει το παρελθόν αλλά μου αρέσουν πολύ και πράγματα του σήμερα. Μου αρέσει γενικά η μουσική που κάνω να είναι σημερινή. Και απλά να έχει αναφορές στο παρελθόν.
Ταξιδεύεις στην Βοστώνη με υποτροφία και σπουδάζεις μουσικό θέατρο στο “The School at Jacob’s Pillow” , έχοντας ήδη μία εμφάνιση σε Μιούζικαλ, επιστρέφεις στην Ελλάδα και δουλεύεις σε παραγωγές μουσικού θεάτρου. Από τις σπουδές στο εξωτερικό μέχρι την συμμετοχή σου σε ελληνικές παραγωγές, ποιες ενδεχομένως ήταν οι ελλείψεις στην ελληνική σκηνή αν και εφόσον υπήρχαν;
Είμαι πολύ τυχερός που βρέθηκα με τους κορυφαίους δασκάλους του είδους στην Αμερική και να παρακολουθώ μαθήματα μουσικού θεάτρου. Ήταν μεγάλο σχολείο. Μέτα ήρθαν συμμετοχές σε Ελληνικές παραγωγές ήταν πολύ όμορφή εμπειρία αλλά ήταν ένας κύκλος που για μένα έχει κλείσει γιατί δεν είμαι ηθοποιός όποτε αυτά που είχα να πάρω από αυτό το κομμάτι θεωρώ ότι τα έχω πάρει για μένα αυτή την στιγμή μεγαλύτερο βάρος έχει η δισκογραφία και οι ζωντανές εμφανίσεις. Οι διαφορές μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού είναι τεράστιες τόσο στον τρόπο δουλειάς όσο και στην τεχνική αυτών των ανθρώπων που έχουν σπουδάσει αυτό το είδος.
Είσαι ανοιχτός το να ακούσεις ένα τραγούδι που δεν άπτεται της μουσικής σου αισθητικής; Πιστεύεις στο να απορρίψεις κάτι πρέπει πρώτα να το ακούσεις ή της γενικότερης άποψης «ταμπέλας» που επικρατεί και διαχωρίζει τους τραγουδιστές σε πολλές υποκατηγορίες, οπότε επιλέγεις χωρίς ψάξιμο την κατηγορία εκείνη που σου ταιριάζει;
Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες στην μουσική . Θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή και θέλω να τραγουδήσω ότι μου αρέσει και θεωρώ ότι ταιριάζει στην φωνή μου. Ο επόμενος δίσκος που έχω ξεκινήσει και δουλεύω θα είναι διαφορετικός δεν θα είναι Τζαζ ούτε Swing.
Η Υπερέκθεση στα μέσα πιστεύεις ότι είναι αντιστρόφως ανάλογη με την δημιουργία;
Γενικά θεωρώ όταν κάτι είναι στον υπερθετικό βαθμό δεν είναι καλό . Τα μέσα είναι πολύ καλά για να προωθήσεις την δουλειά σου και να προμοτάρεις την μουσική σου.
Ποια είναι τα επόμενα σου σχέδια, όνειρα, μουσικές σου εμφανίσεις;
Έχω προγραμματίσει κάποιες συναυλίες για το καλοκαίρι . Πέμπτη 7 Ιουλίου θα είμαι στο Νομισματικό μουσείο με μια παρέα εκλεκτών μουσικών . Σε ένα ελληνικό πρόγραμμα με γνωστά τραγούδια καθώς και τραγούδια από τον πρώτο μου δίσκο. Επίσης έχω ξεκινήσει από τον χειμώνα μια συνεργασία με την Ηρώ όπου έχουμε παίξει σε διάφορους μουσικούς χώρους και ξεκινήσαμε με μία συναυλία στα Τρίκαλα τον περασμένο μήνα και μιλάμε και για άλλες εμφανίσεις που θα ανακοινωθούν από της μουσικές μας σελίδες. Και είμαι στην διαδικασία να βρω νέα τραγούδια για την επόμενη δισκογραφική δουλειά.
* “Μία αγάπη για το καλοκαίρι” (Μουσική: Γιάννης Σπανός, Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου) – πρώτη εκτέλεση: Καίτη Χωματά.
** “Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα” (Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Στίχοι: Γεράσιμος Τσάκαλος) – πρώτη εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου & Βασίλης Τσιτσάνης (ντουέτο)
***Το τραγούδι “Ρετρό” συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο του προσωπικό δίσκο με την επονομασία “Σαν ταινία”. (Μουσική: Ανδριάνα Μπάμπαλη, Στίχοι: Σταύρος Σταύρου)
Social Media
Facebook page: https://www.facebook.com/adam.tsarouchis
Youtube Channel: https://www.youtube.com/user/adamsoul
