Ο βασικός λόγος στα αιματηρά γεγονότα στην Γαλλία το 2005, ήταν ο κοινωνικός αποκλεισμός των νέων . Για πολλές ημέρες στα προάστια του Παρισιού και όχι μόνο, οι νεαροί έκαιγαν ότι έβρισκαν στο διάβα τους. Τα επεισόδια τροφοδότησαν με ιδέες τον τότε σχεδιαστή, John Galliano, του οίκου Christian Dior για την συλλογή υψηλής ραπτικής. Στο Παρίσι το 2006 στην συλλογή Άνοιξη/Καλοκαίρι ήταν αποτυπωμένα μια μίξη γαλλικής επανάστασης και η πολιτική αναταραχή της προηγούμενης χρονιάς. Φορέματα βαμμένα με «αίμα», μεγάλοι σταυροί και το έτος της Γαλλικής επανάστασης (1789), κυριαρχούσαν στην πασαρέλα του οίκου υπό τους ήχους ξιφών που διασταυρώνονται. Η μουσική επένδυση ήταν ένα ντουέτο της Μαρινέλλας και του Γιώργου Νταλάρα, «Η θάλασσα και εσύ» σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική του Enzo Gragnaniello.
https://www.facebook.com/citycodemag/videos/1119448291479594
Δεν ξέρω τι, δεν ξέρω πως
σ’ αγαπάω και σκορπάω λες και είμαι φως
και η φωνή μου τότε σαν το νερό
που ακολουθεί το ναι του ανέμου
μ’ ένα κύμα να ενωθεί
μέχρι που σμίγει ο ουρανός
Σ’ ένα καθρέπτη υγρό κοιτάξου τότε
Amore mio
Si nun ce stess’o mare e tu
Nun ce stesse manch’io
Amore mio
L’amore esiste quanno nuje
Stamme vicino a dio
Amore
Να πλέω πια, χωρίς κουπιά
μια βάρκα μόνη της με κόκκινη καρδιά
να λέω ζωή μου δες χωρίς πανιά
δίχως έρμα, μαζί ως το τέρμα
ως του ονείρου τη γωνιά
πού πάω, ποια είμαι, πού θα βγω καρδιά μου
Πάμε ψύχη μου βάρκα, απόψε πάμε
Έρωτας είναι
Τα μάτια σου κι θάλασσα
Απέραντο μου γίνε
Έρωτας είναι
Το κύμα που λαχτάρισε
ν’ ακούσει αυτό το μείνε
Απόψε
Δεν έχει αντίο
Ο λόγος που μας ένωσε απόψε εμάς του δύο
Δεν έχει αντίο
Δελφίνια τα τραγούδια μας,
Στου χρόνου τ’ άσπρο πλοίο
Απόψε
Δεν ήταν πρώτη φορά που σε πασαρέλα υψηλής ραπτικής ακούγονταν Έλληνες καλλιτέχνες.
Το αποτέλεσμα στη συγκεκριμένη συνεργασία ήταν εντυπωσιακό και ενθαρρυντικό.
