Συνέντευξη: Ηλέκτρα Λήμνιου
Με αφορμή τις επερχόμενες παραστάσεις της στον “Σταυρό του Νότου” και την πρόσφατη κυκλοφορία του δίσκου της, “Μνήμη”, η Μαρία Παπαγεωργίου μας άνοιξε την καρδιά της σχετικά με το τι επίκειται να μας παρουσιάσει και μας έδωσε έναν ιδιαίτερα ενδιαφέρον ορισμό του “Τι είναι Τέχνη;” για εκείνη. Καθιστώντας την τρανό παράδειγμα της νέας γενιάς καλλιτεχνών, την πείσαμε να μας μιλήσει για το τι μπορεί η δική της γενιά να προσφέρει στο κοινό που την παρακολουθεί, καθώς και για το εάν θα “ρίσκαρε” να συμβουλέψει κάποιον καλλιτέχνη με περισσότερη εμπειρία από εκείνη.
Ποια είναι τελικά η Μαρία Παπαγεωργίου;
“Μνήμη” – Νέος δίσκος κυκλοφόρησε το 2016, σε νέα δισκογραφική στέγη και με πιστό μουσικό επιτελείο μαζί σας. Ποια είναι εκείνα τα σημεία που απολαμβάνετε περισσότερο κατά τη δημιουργία ενός δίσκου, όπως στην παρούσα φάση;
Είναι η στιγμή που φτάνουν τα τραγούδια με την πρωτόλεια μορφή τους στα χέρια μου και που καταλαβαίνω ποια από αυτά και με ποια σειρά θα ολοκληρώσουν τη συναισθηματική μου ροή. Είναι η στιγμή που παίζονται ομαδικά και παίρνουν σιγά-σιγά το δρόμο τους, δίνοντας το στίγμα και το ηχόχρωμα του δίσκου. Είναι οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής, η εικόνα του εξωφύλλου που θα συμπληρώσει τον ήχο και η ικανοποίηση που παίρνω (τα τελευταία χρόνια) να επιστρέφω στο μηδέν, να μπορώ πάλι να τα παίξω γυμνά, με μια κιθάρα και να ευχαριστηθώ.
[embedyt] http://www.youtube.com/watch?v=qx2JaCYXr2U[/embedyt]
Θα μπορούσαμε να πούμε πως ανήκετε στην νέα γενιά καλλιτεχνών, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη και με επίγνωση της πραγματικότητας. Τι είναι αυτό που έχει να προσφέρει η δική σας γενιά στο κοινό;
Όντως, θεωρώ ότι είμαστε πολύ ρεαλιστές και αυτό είναι οξύμωρο, αν σκεφτείτε ότι ζούμε σε μια εποχή εικονικών πλούτων και συναισθημάτων.
Αυτό που πιστεύω πως πρέπει να στηρίξουμε ως γενιά λοιπόν, είναι η προσωπική μας αλήθεια, το ήθος και η εμβάθυνση. Να προσφέρουμε συναίσθημα, χαρά και καινούριους ορίζοντες σε όποιον τους θέλει, δίνοντας πραγματικό χρόνο και αφοσίωση. Νιώθω πως, ως γενιά, το έχουμε ξεχάσει αυτό.
Πάντοτε υπάρχει αλληλεπίδραση με καλλιτέχνες της “παλιάς σχολής” θα λέγαμε. Σας έχει ζητηθεί να δώσετε κάποια συμβουλή σε κάποιον “παλαιότερο”; Μπορεί ένας νέος καλλιτέχνης να συμβουλεύσει ή δεν του επιτρέπεται λόγω εμπειρίας;
Αν τύχει να συνεργαστείς με άνθρωπο της προηγούμενης γενιάς, θα συμβουλευτείς και θα συμβουλέψεις χωρίς καν να το καταλάβεις. Οι άνθρωποι που επιλέγουν να συνεργαστούν με νεότερους έχουν και οι ίδιοι πολλά να πάρουν. Είναι κάπως σαν τον έρωτα με μεγάλη διαφορά ηλικίας! Ναι, έχω πει τη γνώμη μου ανοιχτά, μόνο όταν μου ζητήθηκε.
Πέρα από την ερμηνεία, η δημιουργία μουσικής και στίχων είναι ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι για έναν καλλιτέχνη. Άλλοι θα έλεγαν το Α και το Ω. Δεδομένου ότι ασχολείστε και με αυτό, ποιες μπορεί να είναι οι αφορμές για την Μαρία Παπαγεωργίου στο να “κάτσει” και να δημιουργήσει ένα τραγούδι;
Η γυναίκα. Εμπνέομαι πολύ από τον ψυχισμό των γυναικών για να γράψω. Αντιθέτως, μου αρέσει να τραγουδάω τις σκέψεις των αντρών.
Ζώντας στην Ελλάδα του 2016, ανάμεσα σε ανθρώπους, τόσο νέους όσο και μεγαλύτερης ηλικίας, που προσπαθούν να καταφέρουν πράγματα, πως επεξεργάζεστε εσείς τα δεδομένα στα οποία ζούμε;
Δύσκολα! Έχω ακόμα χάος μέσα μου. Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσω το πρώτο μου βιβλίο το οποίο είναι μια προσωπική μαρτυρία σε σχέση με τις κρίσεις πανικού. Προσπαθώ να δώσω απαντήσεις στα δεδομένα που λες, στις δυσαρμονίες που -πίστεψέ με- δεν έχουν ηλικία, στην ημιμάθεια που μας βιάζει καθημερινά κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα.
Μπορεί η Τέχνη εν γένει να εξυπηρετήσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας;
Αν της δώσουμε πραγματικό χρόνο, ναι! Επιμένω σε αυτό. Τέχνη είναι να αφουγκράζεται ένα έργο, όχι να ακούς στο YouTube ένα τραγούδι στο repeat. Τέχνη είναι να παρατηρείς ένα έργο στα 20 σου και να το ξαναπιάνεις στα 30 σου. Τέχνη είναι να μοιράζεσαι την Τέχνη με τους γύρω σου.
Πιστεύετε πως υπάρχουν Άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για τους γύρω τους, που προσπαθούν να βελτιώσουν καταστάσεις ή όλα γίνονται με γνώμονα το συμφέρον;
Και τα δύο που μου αναφέρεις, ισχύουν. Ο κόσμος είναι απίστευτα σκληρός . Έχω πάρει όμως πολλή αγάπη στη ζωή μου και πιστεύω πως έχω δώσει. Εμπιστεύομαι αυτόν τον, κατά τα άλλα, ανισόρροπο κόσμο.
Πέρα από τη μουσική, έχετε υπάρξει κι ενεργό μέλος σε μουσικό-θεατρικές παραστάσεις. Τι είναι αυτό που τελικά σας κέρδισε στην μουσική; Υπάρχει σχέδιο να σας δούμε ξανά σε θεατρική σκηνή;
Άμα ταιριάξω σε κάποιο ρόλο και περάσω καλά, γιατί όχι; Δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω αν είμαι τραγουδίστρια, μουσικός, δασκάλα φωνητικής ή performer. Με ενδιαφέρει ό,τι κάνω, να το κάνω καλά.
Φαίνεται πως “Ο Σταυρός του Νότου” έχει γίνει το στέκι σας. Πότε ξεκινάνε οι εμφανίσεις σας και τι θα μας παρουσιάσετε αυτή τη φορά;
Και να σκεφτείς ότι ξεκινήσαμε εκεί το 2013 μόνο για τρεις παραστάσεις. Τελικά κάναμε πάνω από 50! Ξεκινάμε στις 5 Δεκεμβρίου, Δευτέρα, όπως κάθε χρόνο. Φέτος θα κάνουμε μόνο 5 παραστάσεις, γιατί με την καινούρια χρονιά θα κινηθούμε εκτός Αθηνών. Θα είναι, λοιπόν, κάτι σαν επετειακές παραστάσεις. Θα παίξουμε τα καινούρια μας τραγούδια και διασκευές που θα ξεκινάμε από τα βουνά της Μακεδονίας και θα φτάνουν στις κιθάρες του Charlie Winston.
Λένε πως είναι δύσκολο να μιλάμε για τον εαυτό μας. Αλλά κλείνοντας παράδοξα, ποια είναι η Μαρία Παπαγεωργίου και ποια τα όνειρά της;
Χμ… Ξέρεις κάτι; Πως θα σου φαινόταν αν παίζαμε ένα παιχνίδι; Θα έρθεις στην παράσταση, θα τη δεις και θα κάτσουμε μετά να πιούμε ένα ποτό και να μιλήσουμε. Και θα απαντήσεις εσύ. Λοιπόν;;;; Θέλεις να παίξουμε;
[fb-cal id=”803687802979203″ show_event_calendar=”no” mode=”default” include_attending=”yes” /]
