H συνέντευξη εμπεριέχεται στο έντυπο συλλεκτικό τεύχος του CITY CODE (bilingual).
Η νεαρή ερμηνεύτρια που έγινε talk of the town διασκευάζοντας τις «Κούπες» και πιο πρόσφατα τη «Μάντισσα», με εκατομμύρια προβολές στο Youtube, δηλώνει στο CITY CODE ότι διαχειρίζεται με ψυχραιμία τη γρήγορη δημοσιότητα, προτιμάει να ακούει τη δική της φωνή, ενώ είναι έτοιμη να ακολουθήσει τα όνειρά της.
Συνέντευξη: Γιώργος Αλεξανδράκης
Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό σου θα διαπιστώσει σημαντικές σπουδές και συνεργασίες που άλλοι τραγουδιστές στην ηλικία σου ίσως να μην έχουν τη δυνατότητα να κάνουν. Πώς σε αντιμετωπίζουν οι γύρω σου;
Τις δυνατότητες τις δημιουργούμε μόνοι μας ή τουλάχιστον εγώ προσωπικά έτσι επιλέγω να σκέφτομαι γιατί έτσι με συμφέρει προκειμένου να είμαι δημιουργική.
Αρνούμαι να ζω πιστεύοντας σε θεωρίες συνωμοσίας περί ανέλιξης λόγω διασυνδέσεων και γνωριμιών ή ότι συνωμοτεί το Σύμπαν υπέρ ενός ανθρώπου γιατί έτσι αυτόματα είναι σαν να ακυρώνω τη δύναμη του ανθρώπου και τις δυνατότητες του μυαλού του.
Είμαι ρομαντικό κοριτσάκι. Πιστεύω ότι με προσωπική συγκέντρωση, δουλειά, ανοιχτά μάτια, θάρρος κι επιμονή όλα τα μπορούμε. Κι αυτή η σκέψη πάντα με κινητοποιούσε και μ’ έφερε ώς το σήμερα.
Ήρθα από την Κρήτη στα 17 μου χωρίς να γνωρίζω κανέναν στην Αθήνα και χωρίς να είμαι πλούσια. Έκανα μαθήματα μουσικής, διάβασα, μελέτησα πολύ και με τρομερό ενθουσιασμό για χρόνια, δούλεψα και κράτησα κάποια χρήματα στην άκρη, έδωσα μια ακρόαση για υποτροφία και την πήρα. Κι έτσι πήγα και σπούδασα. Κι αντίστοιχα αυτή η δίψα μου για γνώση και συλλογή πληροφοριών με έφερε κοντά σε άλλους ανθρώπους, με τους οποίους συνεργάστηκα και επικοινώνησα.
Οι γύρω μου με αντιμετωπίζουν με σεβασμό – όπως κι εγώ εκείνους, θέλω να πιστεύω. Νομίζω πως με όλους τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση έμπνευσης και θετικής επιρροής, όπου ο ένας μαθαίνει από τον άλλον κι εξελίσσεται κι έτσι εξελισσόμαστε όλοι μαζί.
Creative Direction: CITY CODE EDITORS, PHOTOGRAPHER: George Alexandrakis Photography , ILLUSTRATOR: Amarildo Topallis Amarildo, Styling: Nayo P, MUA: Marcelos Sivoglou (CHRISTIAN DIOR HELLAS), HAIR: Christy Lazou
Wardrobe credit: Jewels: ΑPRIATI, Sunglasses: GUCCI (Delux Hellas), Oversised jean shirt: ALEXANDER WANG
Είναι διαχειρίσιμη η γρήγορη δημοσιότητα, ειδικά όταν μεταφράζεται σε εκατομμύρια θεάσεις στο YouΤube;
Φυσικά και είναι δύσκολο όλο αυτό που συμβαίνει -όπως φαντάζομαι ότι καθένας αντιμετωπίζει τις δικές του δυσκολίες στη δουλειά του- αλλά όχι λόγω της δημοσιότητας ή του πώς αντιλαμβάνονται την εικόνα μου οι άλλοι. Το πιο δύσκολο είναι το πώς αντιλαμβάνομαι την εικόνα μου εγώ και κατά πόσο αυτή συνάδει με τις προσδοκίες των άλλων.
Είναι η φυσική κόπια το επόμενο βήμα σου; Φοβάσαι ότι μπορεί η ανταπόκριση εκεί να μην είναι ίδια, όπως στο ψηφιακό κομμάτι;
Είναι ένα από τα επόμενα βήματα αλλά σίγουρα όχι το επόμενο. Η εποχή στην οποία ζούμε -καλώς ή κακώς- είναι ψηφιακή, συνεπώς δεν υποτιμώ την αξία της υπέρ τού φυσικού προϊόντος. Το επόμενο βήμα μου -και παντοτινό ζητούμενο- είναι να παρατηρώ το περιβάλλον μου και τον εαυτό μου, να εξελίσσομαι, να δυναμώνω και να ξέρω τι μου γίνεται.
Σε ελάχιστο χρόνο από τη στιγμή που πρωτοσυστήθηκες, διασκευάζοντας τις «Κούπες» και ακολούθησε η «Μάντισσα», έγινες talk of the town. Πώς το διαχειρίστηκες όλο αυτό;
Όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Κι όλες οι εμπειρίες μάς μαθαίνουν πράγματα και μας φέρνουν αντιμέτωπους με τον εαυτό μας και με τις προσωπικές μας δυσκολίες και ανασφάλειες μέχρι να τις αντιμετωπίσουμε και αυτές και να πάμε παρακάτω στην επόμενη πίστα και στον επόμενο «δράκο».
Το διαχειρίζομαι με ψυχραιμία. Όλα καλά. Αν μη τι άλλο, είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να βλέπεις κάτι που εσύ έχεις δημιουργήσει να έχει τέτοιον αντίκτυπο και να μπορεί να προκαλέσει σκέψη κι αντιδράσεις.
Wardrobe credit: Rings: ΑPRIATI, Faux Fur Coat: Michael Kors, Blouse: Diane Von Furstenberg
Υπήρξε κάποια ακραία εκδήλωση που σου δημιούργησε αμηχανία;
Κάποια στιγμή δέχτηκα μια-δυο κλήσεις από αγνώστους στο τηλέφωνο του σπιτιού μου. Συνειδητοποίησα ότι ο αριθμός μου ήταν δημοσιευμένος στον κατάλογο αλλά από τότε ζήτησα να μπει στο απόρρητο και τώρα όλα καλά.
Πόσο σε επηρεάζουν οι κριτικές; Μπορεί να σου δώσουν feedback για να σε εξελίξουν ως καλλιτέχνιδα;
Μπα, πια δεν πιστεύω στις κριτικές ούτε από τους άλλους ούτε καν από τον ίδιο μου τον εαυτό. Αν δώσω χώρο κι ακούσω όλες αυτές τις άλλες φωνές που μιλούν, φοβάμαι ότι μετά δεν θα μπορώ να ακούσω τη δική μου φωνή. Ευτυχώς είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί κι όλοι έχουμε τη δική μας άποψη κι ο καθένας μας μέσα από τα δικά του μάτια βλέπει και λέει αυτά που θέλει κι αντέχει να δει και να πει.
Για μένα ο πιο σημαντικός κριτής πια είναι το ένστικτο και η αντίδραση του σώματός μου απέναντι σε μια καινούργια συνθήκη. Γράφω ένα καινούργιο τραγούδι, δοκιμάζω ένα ρούχο, γνωρίζω έναν καινούργιο άνθρωπο… νιώθω χαρά ή κάτι μέσα μου σφίγγεται; Μπορώ να είμαι ο εαυτός μου σ’ αυτή τη συνθήκη ή προδίδω κάτι μέσα μου; Αυτό…
Ένα από τα επόμενα βήματά σου είναι το αγγλόφωνο τραγούδι καθώς έχεις υπογράψει με τη γερμανική Universal. Τι περιλαμβάνουν αυτά τα σχέδια;
Αυτή η συνεργασία μού έχει δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσω να κάνω αυτό που έτσι κι αλλιώς έκανα ώς τώρα κι αυτό που θα ’θελα να κάνω για πάντα: πολλά ταξίδια, βόλτες σε καινούργιους προορισμούς, καινούργιες εικόνες, καινούργιες γλώσσες, καινούργια φαγητά, καινούργιοι ήχοι, συναντήσεις και επαφές με διαφορετικούς ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου -μουσικούς και μη-, ανταλλαγή πληροφοριών, συνεργασίες, ασυνήθιστα παντρέματα και πειραματισμούς…
Το αγγλόφωνο σίγουρα θα είναι ένα από τα επόμενα βήματα αλλά είμαι πολύ περίεργη και θα ήθελα να δοκιμάσω πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει και ο ελληνικός στίχος στο εξωτερικό. Όσο περνάει ο καιρός φαίνεται να αποκτώ όλο και περισσότερο θάρρος και θράσος να ονειρεύομαι και για να δούμε πού θα μας βγάλει αυτό…
Ευχαριστώ πολύ, καλή συνέχεια.
