Συνέντευξη-Φωτογραφίες: Γιώργος Αλεξανδράκης
Παρακολουθήσαμε τη νέα ταλαντούχα ηθοποιό Πένυ Παπαγεωργίου στην πρώτη της παράσταση «Μια πέτρα λάθος», ένα ιδιαίτερο εγχείρημα στο Θέατρο Τέχνης καθώς κάθε ρόλος παίζεται από δύο ηθοποιούς σε διαφορετική γλώσσα.
Τα πρόσωπα του έργου είναι δύο νέες γυναίκες, η Ελένη (μητέρα) και η Άννα (κόρη). Λουίζα Τζιουβάνι στα αλβανικά και Τζένη Σταυροπούλου στα ελληνικά παίζουν το ρόλο της Ελένης, συγχρόνως, πάνω στη σκηνή. Και η Ελένη Λουντιάνα–Θανάση και η Πένυ Παπαγεωργίου αντίστοιχα, τον ρόλο της Άννας.
Η πολλά υποσχόμενη ηθοποιός μάς μιλά για τις ιδιαιτερότητες του έργου, τις εντυπώσεις από την πρώτη της επαφή με το θεατρικό σανίδι αλλά και για τα όνειρά της.
Ποιες δυσκολίες ενδεχομένως αντιμετώπισες στις πρόβες της παράστασης «Μια πέτρα λάθος» λόγω της παράλληλης δράσης σε μια δύσκολη γλώσσα, όπως είναι η αλβανική;
Στην αρχή στην πρόβα με δυσκόλεψε το να καταλαβαίνω σε ποιο σημείο βρισκόμαστε στο κείμενο καθώς δεν γνώριζα καθόλου τη γλώσσα. Η επόμενη δυσκολία που συνάντησα ήταν να διατηρώ το ρυθμό μαζί με τις υπόλοιπες ηθοποιούς διότι έπρεπε με τις φωνές μας να δεθούμε έτσι ώστε να παράξουμε αρμονία ήχου (μουσική, αν θες) και όχι θόρυβο.
Η γλωσσική/πολιτισμική συνύπαρξη επί σκηνής είναι πιο αναγκαία από ποτέ;
Δεδομένης της εποχής που διανύουμε έχουμε έναν λόγο παραπάνω να προσπαθούμε να καταργούμε τα «σύνορα» και να γνωρίζουμε άλλους λαούς με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Η σκηνή έγινε ένα μέσο στο να επιτευχθεί αυτό. Μπορώ να πω με βεβαιότητα πια ότι αυτό το εγχείρημα πέτυχε και αυτό με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη. Αυτό συνέβη με πολλή πολλή δουλειά και με μια όμορφη συνεργασία.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι από την παράσταση μιας και οι Ελληνίδες ηθοποιοί δεν γνωρίζατε καν την αλβανική γλώσσα, σε αντίθεση με ηθοποιούς που μιλούν και τις δύο γλώσσες;
Σε κάποιο σημείο της παράστασης κάνω εγώ η ίδια τη μετάφραση του διαλόγου της Λουίζας και της Ελένης. Το ενδιαφέρον σ’ αυτό είναι ότι πραγματικά κάνω τη μετάφραση επί σκηνής χωρίς να μπω στη διαδικασία να μάθω λόγια καθώς, ως Πένυ, καταλαβαίνω τι λένε!
Επίσης, το ότι τώρα πια αναγνωρίζω στην καθημερινότητά μου λέξεις και ολόκληρες προτάσεις στα αλβανικά. Πλέον ηχεί οικεία σε μένα.
Ποιες οι εντυπώσεις από τη συνεργασία σου με τη σπουδαία ηθοποιό του Εθνικού Θεάτρου της Αλβανίας, Λουίζα Τζιουβάνι;
Η Λουίζα Τζιουβάνι είναι μια σπουδαία ηθοποιός και η συνεργασία μαζί της ήταν για μένα περισσότερο μάθημα. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της πρόβας παρατηρούσα με δέος τον τρόπο που ερμήνευε. Πέρα απ’ αυτά, όμως, δεν χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για να αντιληφθώ πόσο εξαιρετικός άνθρωπος και πόσο ψυχικά όμορφη είναι. Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που τη γνώρισα και συναντηθήκαμε στη σκηνή.
Αν και είναι η πρώτη σου θεατρική δουλειά στο Θέατρο Τέχνης μετά την αποφοίτησή σου από τη δραματική σχολή «Πράξη Επτά», τι είναι εκείνο που σε φοβίζει σε σχέση με το θέατρο και την πορεία σου σε αυτό; Το έχεις σκεφτεί;
Αν και εμπιστεύομαι το ένστικτό μου, αυτό που με φοβίζει είναι να μην οδηγηθώ ποτέ σε σκέψεις και καταστάσεις που θα με εμποδίζουν να νιώθω ολοκληρωμένη και ευτυχισμένη μέσα από την υποκριτική τέχνη. Βγαίνοντας από τη σχολή έχω έναν αυθορμητισμό, που θα ήθελα να παραμείνει, και ιδέες που χτίστηκαν στη διάρκεια αυτών των σπουδών και δεν θα ήθελα να καταπατηθούν προς χάριν μιας δουλειάς.
Πώς φαντάζεσαι το επόμενο βήμα σου; Πώς θα ήθελες να είναι;
Βρίσκομαι σε συζητήσεις για τη συνέχεια, οι οποίες θα έλεγα ότι με εκφράζουν αυτή την περίοδο της ζωής μου και ταιριάζουν στην αισθητική μου. Έτσι φαντάζομαι και θα ήθελα τα επόμενα βήματά μου.
Με ποια κριτήρια επιλέγεις να παρακολουθήσεις μια παράσταση;
Πάντα φροντίζω να παρακολουθώ αξιόλογους σκηνοθέτες και ηθοποιούς τους οποίους θαυμάζω και εκτιμώ, καθώς και δουλειές από νέες ομάδες (το νέο αίμα) μιας και αυτές είναι το μέλλον του θεάτρου.
Ποια παράσταση θα ήθελες να προτείνεις;
«Ο Γλάρος… αυτό ήθελα να πω» από την ομάδα hashart. Tα παιδιά δίνουν επί σκηνής την αλήθεια και την καρδιά τους.
info
Η παράσταση “Μία πέτρα λάθος” σε σκηνοθεσία Θόδωρου Γράμψα, ανέβηκε στο θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν στην οδό Φρυνίχου και στο θέατρο Απόλλων στην Πάτρα.
Από 3 Δεκεμβρίου ταξιδεύουμε σε διάφορες πόλεις της Αλβανίας, ξεκινώντας από τα Τίρανα και την πειραματική σκηνή του εθνικού θεάτρου της χώρας.