Καταφύγιο για την προστασία
αδέσποτων και τραυματισμένων
ζώων.
του Γιώργου Αλεξανδράκη
Βρέθηκα για πρώτη φορά στο καταφύγιο ζώων στις Γούρνες, πριν από ένα χρόνο, καθώς εξερευνούσα την Κρήτη στις καλοκαιρινές μου διακοπές. Σε μια τυχαία συνάντηση στην παραλία της πρώην Αμερικανικής βάσης, γνώρισα ένα ζευγάρι Καναδών που συνόδευαν δύο υπέροχα σκυλιά. Τα ζώα αυτά, όπως μου εξήγησαν, έκαναν τις καθημερινές τους βόλτες, μια πρωτοβουλία που οργανώνεται από τους εθελοντές του καταφυγίου για να βγάζουν τα σκυλιά από τα κλουβιά.
Έναν χρόνο αργότερα, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το καταφύγιο και να δούμε από κοντά τον χώρο φιλοξενίας. Να σημειώσω ότι δεν είχαμε καμία επικοινωνία με κάποιον υπεύθυνο και η επίσκεψή μας έγινε χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Στην είσοδο μας υποδέχτηκε μια νεαρή γυναίκα από τη Γερμανία, μία από τους πολλούς εθελοντές που έχουν ταξιδέψει από μακριά για να προσφέρουν βοήθεια.
Ο κεντρικός χώρος φιλοξενίας των πρώην αδέσποτων ζώων περιλαμβάνει κλουβιά, όπου βρίσκονται σκυλιά διαφόρων μεγεθών και ηλικιών. Ο δεύτερος χώρος, που βρίσκεται αριστερά της εισόδου, είναι ο χώρος όπου τα σκυλιά μπορούν να ξεμουδιάσουν και να απελευθερωθούν για μικρό χρονικό διάστημα, ώστε να μην παραμένουν συνεχώς κλεισμένα στα κλουβιά τους. Σε αυτόν τον χώρο υπάρχει ένα μικρό σπιτάκι με εσωτερική περιφραγμένη αυλή, όπου φιλοξενούνται γάτες. Τέλος, στον κεντρικό χώρο, ανάμεσα στα κλουβιά των σκυλιών, υπάρχει ένα δωμάτιο αφιερωμένο στα ζώα με προβλήματα υγείας. Εκεί φιλοξενούνται άρρωστα ή τραυματισμένα σκυλάκια και γατάκια, που δέχονται ιδιαίτερη φροντίδα.
Εκεί, ανάμεσα στα ζώα που έχουν σωθεί χάρη στη φροντίδα των εθελοντών, ήταν ένα σκυλάκι που είχε παραμεληθεί επί εβδομάδες, σαπίζοντας κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου. Κανείς δεν τόλμησε να του δώσει σημασία. Όμως, χάρη στο καταφύγιο και την ανθρωπιά των εθελοντών, αυτό το υπέροχο σκυλί έχει πλέον μια δεύτερη ευκαιρία. Κουρνιάζει στην αγκαλιά της Λίκα, μιας εθελόντριας που το φροντίζει με αφοσίωση, προσπαθώντας να του επαναφέρει την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.
Περπατώντας στους χώρους του καταφυγίου, εκπλήσσεσαι από την καθαριότητα και την τάξη. Οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων είναι αξιοσημείωτες, με πεντακάθαρα κλουβιά και φρέσκο νερό, ενώ η ζέστη του Αυγούστου φαίνεται να μην τα επηρεάζει.
Η φροντίδα που λαμβάνουν είναι εμφανής, και το πιο ελπιδοφόρο είναι ότι πολλά από αυτά τα πρώην αδέσποτα βρίσκουν σπίτι στο εξωτερικό, σε οικογένειες που τα υιοθετούν με αγάπη.
Παρά τις επιτυχίες, παραμένει η πρόκληση: αν υπήρχαν πιο αυστηρές πολιτικές για τη στείρωση, ίσως δεν θα υπήρχαν τόσα πολλά ζώα στα κλουβιά. Αν και η υιοθεσία 50 – 60 σκύλων τον χρόνο είναι ένα ενθαρρυντικό νούμερο, το όραμα παραμένει να αδειάσουν όλα τα κλουβιά και να βρουν αυτά τα πλάσματα τον δικό τους χώρο στον κόσμο.
Αυτή η εμπειρία στις Γούρνες μού αποκάλυψε τη δύναμη της αφοσίωσης και της συλλογικής προσπάθειας. Το καταφύγιο είναι καθαρό, λόγω των εθελοντών του. Τουλάχιστον αυτό διαπίστωσα εγώ στην μικρή παραμονή μου. Αν αναζητάτε έναν τρόπο να κάνετε τη διαφορά, είτε μέσα από υιοθεσία είτε με εθελοντισμό, αυτός ο χώρος στην Κρήτη προσφέρει μια πραγματική ευκαιρία να δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία σε όσα ζώα το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Η Μόκα, η τρίποδη σκυλίτσα, σύντομα, αν δεν έχει ήδη, θα βρίσκεται στο παντοτινό της σπίτι, στην Ελβετία.
Αν επιθυμείτε να βοηθήσετε το έργο του καταφυγίου, μπορείτε να κάνετε κλικ στον ιστότοπο και να επικοινωνήσετε μαζί τους.
www.gouvesshelter.com
