Συνέντευξη: Αμαρίλντο Τοπάλης
Το έργο της πολλές φορές θυμίζει μάχες για την απελευθέρωση του φωτός από το σκοτάδι με εκρήξεις χρωμάτων σε έλλειψη βαρύτητας.
Πάντα νερό, γιατί;
Μεγάλωσα στη Χαβάη κι αυτό ήταν που ενέπνευσε την αγάπη μου για το νερό. Ο πατέρας μου με έμαθε να σέβομαι το νερό και τη θάλασσα, από την οποία δεν έφευγα ποτέ· έκανα surfing, boogie board, θαλάσσιο σκι, kneeboard, καγιάκ, κολύμπι, βόλτες με βάρκα και κάτω από πανέμορφους καταρράχτες. Για εμένα, αυτή η αγάπη είναι έμφυτη. Το νερό είναι η ίδια η ζωή, είναι πηγή ζωής και τρέφει την ψυχή.
Οι προκλήσεις της φωτογράφισης μέσα στο νερό με ωθούν να ωριμάζω συνεχώς και να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Είναι συναρπαστικό, γιατί αισθάνεσαι σαν να παραβιάζεις τους κανόνες του σύμπαντος. Χρειάζεται πολλή υπομονή, για την οποία δεν φημίζομαι κι αυτό μου κάνει καλό. Το νερό είναι ανεξέλεγκτο με πολλούς τρόπους, οπότε είναι πολύ δύσκολο και ταυτόχρονα συναρπαστικό να προσπαθήσεις να το δαμάσεις για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Αυτές οι προκλήσεις με γοητεύουν και μου αρέσει να βρίσκομαι μέσα στο νερό.
Οι φωτογραφίσεις πραγματοποιούνται μόνο σε πισίνες με μοντέλα ή και σε λίμνες και τη θάλασσα, με καθημερινούς ανθρώπους;
Πειραματίστηκα πρώτα σε πισίνες, στη θάλασσα και την μπανιέρα. Αλλά τελικά ο καλύτερος έλεγχος της τελικής εικόνας γίνεται στη φωτογράφιση σε πισίνα, χάρη στη διαύγεια του νερού και την εύκολη πρόσβαση. Στις επόμενες φωτογραφίσεις μου θα επιχειρήσω να μπω στη θάλασσα.
Οι φωτογραφίες θυμίζουν πίνακες Ευρωπαίων δασκάλων θα έλεγε κανείς. Ποιο είναι το πραγματικό ερέθισμα;
Το πραγματικό κίνητρο ήταν το να εκφράσω αυτό που κρύβεται μέσα μου και να αναζητήσω την ελευθερία. Έχω εμμονή με την κίνηση, την ένταση, τα σχήματα, το φως, τη σκιά και την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από εμάς. Aυτά είναι τα κοινά στοιχεία που έχω με εκείνες τις περιόδους της τέχνης. Δεν είχα ποτέ την πρόθεση να δημιουργήσω έργα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής, αλλά περισσότερο κάτι που ήταν κομμάτι μου και έγινε ως αποτέλεσμα των πειραματισμών μου στο νερό. Και η ζωή με οδήγησε εδώ, σε αυτό το δημιουργικό μονοπάτι που βρίσκομαι αυτήν τη στιγμή. Κοιτάζοντας πίσω, μπορώ να πω ότι η αγάπη μου για τη δημιουργία εικόνων που ήταν πέρα από την πραγματικότητα και την αμφισβητούσαν όπως είναι σήμερα, παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό το στιλ δημιουργίας. Και η αναζήτηση της ελευθερίας μου είναι πάντα η κινητήριος δύναμή μου.
Διακρίνετε κάποια νέα τάση ή νέο καλλιτεχνικό ρεύμα στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή την στιγμή και ποια είναι τα δείγματα;
Πρόκειται για μια όμορφη στιγμή για την τέχνη, καθώς χρησιμοποιούμε όλες τις αισθήσεις μας για να βιώσουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας. Βλέπω μια τάση προς αυτή την ολοκληρωμένη εμπειρία συναισθημάτων που σχετίζονται με την όραση, την ακοή, την αφή, την όσφρηση και τη διαίσθηση. Επίσης, παρατηρώ μια τάση συμμετοχής του θεατή στην τέχνη, ώστε να γίνουν ένα.
Πως φαντάζεστε την τέχνη της φωτογραφίας στο μέλλον;
Με κίνηση. Βλέπω ολοζώντανες εικόνες. Και νέες πραγματικότητες, οι οποίες θα δημιουργούνται με τη χρήση εργαλείων μετά από το κλικ και θα είναι πέρα από κάθε φαντασία.
Γι’ αυτό εκφράζετε την τέχνη σας και μέσω του βίντεο; Πείτε μου λίγα λόγια γι’ αυτή σας την ανάγκη;
Αν και το βίντεο με συναρπάζει περισσότερο από όλα, ταυτόχρονα η λήψη μέσα στο νερό είναι ό,τι πιο δύσκολο. Ωστόσο, όλα με οδηγούν προς τα εκεί. Στο να εκφραστώ μέσα από art video και ιστορίες που μας μεταφέρουν σε έναν κόσμο συναισθημάτων, θαυμάτων και μαγείας. Με αυτό ασχολούμαι αυτήν τη στιγμή και προσπαθώ να το τελειοποιήσω μέσα στο νερό.
Το μότο του περιοδικού μας είναι “Κοίταξε μέσα σου” Look inside yourself, το δικό σας;
Να είσαι πάντα αληθινός με τον εαυτό σου.
