Τριτοετής σπουδαστής στη δραματική σχολή Ίασμος, τον γνώρισα μέσω της συμμετοχής του στη θεατρική παράσταση «Εκτός Ορίων» σε σκηνοθεσία Φρόσως Κορρού και Δημήτρη Κουρούμπαλη. Πέρα από το ταλέντο του αδιαμφισβήτητα είναι ένας άνθρωπος με πειθαρχία και ήθος.
Φωτογραφίες: George Alexandrakis Photography
Πού τοποθετείς χωροχρονικά την απόφασή σου να σπουδάσεις σε δραματική σχολή ή γενικότερα να ασχοληθείς με την υποκριτική τέχνη;
Από παιδί πάντα έλεγα ότι αυτό ήθελα να κάνω. Χωρίς να ξέρω γιατί. Δεν είχα παρακολουθήσει θέατρο σε μικρή ηλικία ούτε διάβαζα πολλά βιβλία, αλλά κάτι μέσα μου με οδηγούσε εκεί. Στα 16 μου και όταν ήρθε η στιγμή που οι γονείς μου με ρώτησαν αν θα δώσω πανελλήνιες εγώ απάντησα πως θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο και όταν τελείωσα από το σχολείο πήγα και γράφτηκα στη σχολή μου. Στην αρχή δεν ήμουν πολύ σίγουρος για αυτό που πάω να κάνω αλλά από το πρώτο μάθημα ερωτεύτηκα το θέατρο και πλέον δε μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο.
Πώς αισθάνεσαι που, όντας σπουδαστής στο τρίτο έτος της δραματικής, συμμετείχες σε μια επαγγελματική παράσταση;
Μέχρι στιγμής η μέρα που έμαθα ότι είμαι στο “Εκτός Ορίων” είναι η καλύτερη της ζωής μου. Θυμάμαι όταν το έμαθα ήμουν μόνος μου και ήταν ξημερώματα και εγώ προσπαθούσα να βρω κάποιον στο τηλέφωνο να το μοιραστώ και όλοι κοιμόντουσαν. Για ένα νέο παιδί που μόλις έχει τελειώσει το δεύτερο έτος της σχολής, και δε ξέρει αν είναι στο “σωστό” δρόμο ήταν ένα σημάδι ότι μάλλον είναι σε καλό δρόμο. Ήταν η πρώτη φορά που είχα πάει σε ακρόαση και δεν ήξερα τι θα αντιμετωπίσω. Πιο πολύ πήγαινα για να πάρω μια εμπειρία τι θα αντιμετωπίσω στο μέλλον στις ακροάσεις και δεν είχα πολύ στο μυαλό μου ότι θα μπορούσα να περάσω.
Ήταν το καλύτερο μάθημα που έχω κάνει μέχρι στιγμής. Τη μία στιγμή ήμουν με τους συμφοιτητές μου και μετά από 5 ώρες στο θέατρο για πρόβες. Ήταν απίστευτο. Νομίζω ότι ωρίμασα πολύ μέσα από αυτό. Έτυχε να είμαι και στη πρώτη μου δουλειά με μία καταπληκτική ομάδα ηθοποιών και με 2 σκηνοθέτες τους οποίους τους θαύμαζα για τις δουλειές τους και τώρα τους θαυμάζω και τους αγαπώ ακόμα πιο πολύ για όλα αυτά που μου έδωσαν.
Αν θα μπορούσα όλο αυτό να το πω με μία λέξη θα έλεγα ευτυχία.
Τι είναι εκείνο που θα ήθελες για την επαγγελματική σου πορεία; Έχεις κάποιο συγκεκριμένο στόχο αν και είσαι ακόμα σπουδαστής;
Υπάρχουν άνθρωποι που θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί τους. Κάποιοι σκηνοθέτες και κάποιοι ηθοποιοί για εμένα είναι έμπνευση και θα ήθελα πολύ να μου δοθεί η ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί τους. Αλλά όλα αυτά μοιάζουν μακρινά. Για το άμεσο μέλλον μαζί με τους υπόλοιπους συμφοιτητές μου και το καθηγητή/σκηνοθέτη μας Βασίλη Μυριανθόπουλο προετοιμαζόμαστε για το Μάιο που θα είμαστε στο θέατρο Κιβωτός για 9 παραστάσεις. Πιο πολύ είναι μία ευκαιρία να πάρουμε μία γεύση πως είναι όλο αυτό που διδασκόμαστε στη πράξη και μία προσπάθεια να πάμε να κάνουμε κάτι επαγγελματικό. Είναι πολύ ωραίο σαν μάθημα όλο αυτό. Παράλληλα με άλλους συμφοιτητές μου έχουμε φτιάξει μια ομάδα και θα είμαστε σε κάποια φεστιβάλ με ένα δικό μας έργο και ελπίζουμε να πάει καλά αυτή η πρώτη μας προσπάθεια.
Εκτός από τα μαθήματα στη σχολή, συζητάς με τους υπόλοιπους σπουδαστές για τις ανησυχίες, τα σχέδια ή ακόμα και τις φοβίες σου; Πάνω σε ποια θέματα υπάρχει μεγαλύτερη ανησυχία;
Συζητάμε τα πάντα με τα υπόλοιπα παιδιά. Έχουμε δεθεί πολύ και είμαστε σαν μια μεγάλη οικογένεια οι περισσότεροι. Ο ένας ανοίγεται στον άλλον για όλα τα θέματα. Προσπαθούμε πάντα να δίνουμε μια ευχάριστη νότα στα πράγματα. Μερικές φορές είναι δύσκολο. Είμαστε νέα παιδιά και ενώ έχουμε τη θέληση να παλέψουμε καμιά φορά μας κόβουν τα φτερά όλα αυτά που γίνονται. Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια από όλους μας. Έχουμε επιλέξει κάτι που πρέπει να το αγαπάς πολύ για να το κάνεις. Δεν είναι εύκολο σήμερα να σπουδάζεις σε δραματική σχολή. Το να έχεις δουλειά στο θέατρο είναι δύσκολο, πόσο μάλλον να μπορείς να βιοποριστείς από αυτό. Ο μεγαλύτερος φόβος που υπάρχει είναι το αύριο. Τώρα είμαστε στη σχολή, στην ασφάλεια μας και ακόμα και εκεί μας πήρε χρόνο για να εκτεθούμε και να ανοίξουμε σε ανθρώπους που κέρδισαν την εμπιστοσύνη μας με το πέρασμα του χρόνου. Όταν τελειώσουμε πρέπει να βουτήξουμε στα βαθιά. Αλλά το καλό είναι ότι υπάρχει αισιοδοξία και συνεχώς δουλεύουμε σήμερα προσπαθώντας να αλλάξουμε το αύριο. Και ας μην το πετυχαίνουμε. Είμαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε.
